Limonia hercegovinae Strobl, 1898

Wiedeńska, Jolanta & Syratt, Maksymilian, 2021, Nowe i rzadkie w faunie Polski gatunki muchówek z rodziny sygaczowatych (Diptera Nematocera: Limoniidae). New and rare crane-flies (Diptera Nematocera: Limoniidae) for the Polish fauna, Dipteron (Oxford, England) 37 (4), pp. 423-435 : 423-435

Limonia hercegovinae Strobl, 1898

MATERIAŁ: Balice , Osławka, las mieszany z dominacją sosny zwyczajnej, DA 14, 10.X.2020., 1♀ (leg. det. M. Syratt) ; Kraków , Bronowice Małe, zarośla ogrodowe, DA 14, 17.IV.2019., 2♂♂; 26. IV. 2019., 2♂♂, 1♀; 3.X.2020., 2♀♀; 20.X.2020., 1♀; 29.IV.2021., 2♂♂, 2♀♀; 12. V.2021., 1♂, 2♀♀; 20. VI. 2021., 1♂, 1♀ (leg. det. M. Syratt) ; Kraków , Ogród Botaniczny UJ, DA 24, 17. V.2021., 1♀ (leg. det. M. Syratt) ; Kraków , Stare Miasto , 1. VI.2021., 1♂; Kraków , Zwierzyniec, Podkamyk, brzegi rowu melioracyjnego, DA 14, 10.X.2020., 1♀ (leg. det. M. Syratt) .

429

Ten zachodnio-palearktyczny gatunek ( Fot. 6) jest szeroko rozprzestrzeniony w Europie, z wyjątkiem jej północnych rejonów. Poza Europą stwierdzony został także w Górach Atlasu, na Zakaukaziu, w azjatyckiej części Turcji i w Iranie ( Oosterbroek 2021). Savchenko (1985, 1989) uważa, że jest to gatunek górski.

Pierwsze doniesienie o obecności Limonia hercegovinae w Polsce miało miejsce na forum dipterologicznym Diptera .info, gdzie współautor niniejszego artykułu umieścił w 2019 roku zdjęcie samicy. Stąd informacja ta trafiła na stronę internetową Catalogue of the Craneflies of the World ( Oosterbroek 2021) z inicjałami (Maks S), datą połowu (17.IV.2019.) i miejscem połowu ( Poland, near Krakow). W niedługim czasie ukazała się praca o muchówkach Babiej Góry ( Oboňa et al. 2019), w której autorzy wymieniają ten gatunek, ale nie informują, że jest to pierwsza ukazująca się drukiem informacja o jego obecności w faunie Polski.

Dane inwentaryzacyjne przedstawione powyżej oraz udokumentowana obecność w rejonach Babiej Góry wskazują, że południowe rejony Polski mogą stanowić obszar występowania liczniejszych populacji tej muchówki.

Metalimnobia (Metalimnobia) tenua Savchenko, 1976 Syn. : Metalimnobia quadrinotata tenua subsp. nov.; Savchenko, Krivolutskaya 1976

MATERIAŁ: Beskid Wyspowy, masyw Szczebla, zarośla nad lewobrzeżnym dopływem Raby, oddział leśny 228, DA 20, 16.VIII.2020., 1♂; 19.VIII.2020., 1♂ (leg. det. M. Syratt).

Metalimnobia (M.) tenua ( Fot. 7–8) został pierwotnie opisany jako podgatunek Metalimnobia quadrinotata (Meigen, 1818) ( Savchenko, Krivolutskaya 1976) , a następnie wyniesiony przez Starý’ego (2006) do rangi gatunku.

Jest to gatunek o zasięgu transpalearktycznym. W zachodniej części Palearktyki stwierdzony tylko na Półwyspie Skandynawskim, w Austrii, Czechach, Słowacji, Rumunii i w europejskiej części Rosji. Z azjatyckiej części Palearktyki znany dotąd z Kazachstanu, Mongolii, Chin, Dalekiego Wschodu Rosji i z wysp położonych na wschód od kontynentu: Sachalinu, Wysp Kurylskich i Japońskich ( Oosterbroek 2021). Warto podkreślić, że w niektórych rejonach odławiany był wprawdzie w nielicznych egzemplarzach, ale na wielu stanowiskach ( Starý 2006, Salmela et al. 2007, Mao et Yang 2010, Salmela 2012).

Na terenie Polski Metalimnobia tenua stwierdzony został po raz pierwszy.

430

Wymagania siedliskowe tej muchówki są słabo poznane; wydaje się, że zbliżone są do wymagań innych, mycetofilnych gatunków z rodzaju Metalimnobia Matsumura. Owady dorosłe najczęściej były łowione w lasach mieszanych, w pobliżu strumieni, a larwy żyją w siedliskach przerośniętych grzybnią, a także w owocnikach grzybów ( Salmela et al. 2007, Olsen et al. 2018, Oosterbroek 2021).